პირველი „ძველით ახალი წლის“ აღნიშვნის მიმართ ჟორდანიას დამოკიდებულების შესახებ საინტერესო მოგონება შემოგვინახა მისმა მრჩეველმა, ცნობილმა ეკონომისტმა ვლადიმერ ვოიტინსკიმ. ის წერს:
„ეს ევროპული ყაიდის კაცი მჭიდროდ არის დაკავშირებული უეშმაკო ქართველი ხალხის უბრალო არსებობასთან რაზეც თავისთავად უმნიშვნელო ერთი ფაქტი მოწმობს:
საქართველოში კვლავაც არსებობს ზეიმისას სიხარულის ნიშნად თოფის სროლის ჩვეულება. ისროდნენ ქორწილებზე, დღესასწაულებზე და განსაკუთრებით, ახალ წელს.
1918-1919 წლებში, უკიდურესად რთული პოლიტიკური ვითარების გამო მთავრობამ მკაცრად აკრძალა ახალი წლის დადგომისას იარაღის სროლა. მოსახლეობამ ეს აკრძალვა უსიტყვოდ დაიცვა და 31 დეკემბერს თბილისში ერთხელაც არ გაუსვრიათ.
ხალხს ძალიან უნდოდა ამ დანაკლისის ანაზღაურება – ახალი წელი ძველი კალენდრით 13 იანვრის ღამეს, 14 იანვრის გათენებისას, აღნიშნეს. ღამით ქუჩებში ისეთი ზათქი და გრუხუნი იყო, რომლის მსგავსი სპარსელთა შემოსევების შემდეგ არ სმენია ქალაქს.
სროლა გათენებამდე გაგრძელდა. თითქოს მთელი ქალაქი აჯანყებულიყო. მეორე დღეს ნოე ჟორდანია ამ სიტყვებით შემხვდა:
“– გაიგეთ? რა ღამე იყო! ჩვენი ბიჭები სულ მთლად გაგიჟდნენ!“, თუმცა მის ხმაში სიამაყე იგრძნობოდა და თვალები უციმციმებდა: “აბა, რას ფიქრობთ ჩვენს ბიჭებზე? აი ვინ იცის გართობა!”
ძალიან კარგად ვხდებოდი, მთავრობის თავმჯდომარე რომ არ ყოფილიყო, ასაკის მიუხედავად, ნოე ჟორდანიაც ჩაერთვებოდა ღამის ბათქა-ბუთქში, რათა საუკუნობრივი ტრადიციებისთვის არ ეღალატა.
ეს კარგად იცოდნენ ქართველმა ამხანაგებმაც, რომელთა საქციელსაც ჟორდანია ტუქსავდა:“გაუგონარია! ჩვენ ქალაქში ბევრი უცხოელია! რას იტყვიან? თავი აზიაში ეგონებათ!” ამგვარად ელაპარაკებოდა მთავრობის თავმჯდომარე ქალაქის წესრიგზე პასუხისმგებელ ერთ-ერთ პირს.მეორე სიცილით იჩეჩავდა მხრებს:“ეს ადათია! ხალხი არაფერ შუაშია.“
1919 წლის 13 იანვარს „ძველი სტილით“ ახალი წლის მასშტაბურად აღნიშვნის შესახებ ცნობები მრავლად გამოქვეყნდა პრესაში. „გუშინ, ძველი სტილით, ახალ წლის ღამეს მთელ ქალაქში განუწყვეტლივათ სროლა სწარმოებდა, მთელ ქალაქში დღესასწაულობდენ ახალწელს“, – წერდა გაზეთი “სალი კლდე”.
ამგვარად, „ძველით ახალი“ წლის „ტრადიციის“ დავიწყებული შემოქმედები, საუკუნეების წინანდელი ჩვენი წინაპრები კი არა, აგერ 105 წლის წინ მოღვაწე გენერალი მაღლაკელიძე, ნიკოლოზ ჩხეიძე და ამიერკავკასიის სეიმის წევრები არიან. მათ კი, ვინც დღეს საახალწლოდ პიროტექნიკის გამოყენების აკრძალვას იმედოვნებს, საჭირო გაკვეთილის სწავლაც შეუძლიათ: თუკი ასეთ კანონს მიიღებენ, იქვე 13-14 იანვრის ჩაწერაც არ დაივიწყონ – ვინ იცის, იქნებ და ქართველებმა ძველ ხრიკებს მიმართონ.
მასალის გამოყენების პირობები
