“კონდიტერიით დედის ნახელავის მონატრების გამო დავინტერესდი…” – ექსკლუზიური ინტერვიუ შვედეთში მცხოვრებ გიორგი შავერდაშვილთან

ავტორი: თათია გოჩაძე

sheniemigranti.ge გთავაზობთ ექსკლუზიურ ინტერვიუს შვედეთში მცხოვრებ ქართველ ემიგრანტ გიორგი შავერდაშვილთან, რომელიც პროფესიით ჟურნალისტია, თუმცა შვედეთში სულ სხვა სფეროთი დაინტერესდა – კულინარიით, უფრო ზუსტად კი კონდიტერიით და ამბობს, რომ ეს ემიგრაციაში ყოფნის დროს დედის ნახელავის მონატრებამ გადააწყვეტინა. გიორგის Facebook გვერდს George’s Culinary ჰქვია და მკითხველს ხშირად ანებივრებს გემრიელი რეცეპტებით ახლა კი გაეცანით საინტერესო ინტერვიუს, რომელსაც ერთი ამოსუნთქვით ჩაიკითხავთ

– გიორგი, თქვენი ემიგრანტული ისტორია გვიამბეთ – როდის და რატომ წახვედით შვედეთში?

– პირველ ყოვლისა, მადლობა მინდა გადაგიხადოთ თქვენ და თქვენს მედიაპლატფორმას ჩემი ამბით დაინტერესებისთვის და წარმატებები მინდა, გისურვოთ.
რაც შეეხება ჩემს ემიგრანტულ ცხოვრებას, დიდად, ალბათ, არ განსხვავდება იმ უამრავი ადამიანის ისტორიისგან, ვინც საქართველოს დატოვება და პირადი კეთილდღეობის, მეტი წინსვლისა თუ განვითარებისთვის სხვა ქვეყანაში წასვლა გადაწყვიტა.

უმთავრესი მიზეზი, ალბათ, მაინც უპერსპექტვივობის განცდა იყო. მოგეხსენებათ, პროფესიით მეც ჟურნალისტი ვარ და რატომღაც, პირადი თუ გარემო ფაქტორებიდან გამომდინარე, ამ საქმეში, სათანადოდ ვერ განვვითარდი და ვერ ვთქვი ჩემი სიტყვა.

მეტი თავისუფლების, დამოუკიდებლობის, წინსვლისა და განვითარების, ახალ გამოწვევებთან გამკლავების სურვილმა იმძლავრა ჩემში, რისი განხორციელების შესაძლებლობაც, მხოლოდ უცხო ქვეყანაში, უცხო გარემოსა და კულტურაშია შესაძლებელი და აგერ უკვე 7 წელია, რაც ემიგრანტი მქვია შვედეთში.

–  მიხარია, ჩემი კოლეგა ყოფილხართ! საინტერესოა, ახლა რას საქმიანობთ, გარდა იმისა, რომ შესანიშნავ საკონდიტრო ნაწარმს ქმნით?

– ემიგრაციაში ყოფნას ბევრ რთულ ფაქტორთან ერთად დადებითიც ახლავს. რაც მთავარია, შენი უნარების მაქსიმალური გამოვლენისა თუ აღმოჩენის საშუალებას გაძლევს. ჩემს შემთხვევაში ეს კულინარია -კონდიტერიის მიმართულება აღმოჩნდა, რაზეც მანამდე არასდროს მიფიქრია და არც გამიკეთებია.
გარდა ამისა, ერთ-ერთ დიდ შვედურ კომპანიაში ვარ დასაქმებული და შეიძლება ითქვას, რომ დროს მაქსიმალურად ნაყოფიერად ვხარჯავ.

– ამბობთ, თვითნასწავლი კონდიტერი ხართ – რა იყო მოტივაცია, ამ საქმისთვის მოგეკიდათ ხელი და თავს კომფორტულად გრძნობთ ამ სფეროში?

– ამ საქმით დაინტერესების ძირითადი ფაქტორი და ინსპირაცია, რა თქმა უნდა, დედა და მისი ნახელავების მონატრება იყო.
ბავშვობიდან განებივრებულს, უცებ, ერთიანად მომაკლდა ყველაფერი.

შვედეთი კი, ამ მიმართულებით, საკმაოდ სპეციფიკური ქვეყანაა, მწირი და განსხვავებული, თუნდაც ფრანგული ან იტალიური სამზარეულოსგან. ამიტომ, გადავწყვიტე ჩემით და ასევე დედას დახმარებით, თავად დამეწყო კერძებისა და დესერტების მომზადება. ამ სფეროში არ ვარ გამოცდილი და არც პროფესიული სკოლა გამივლია, მაგრამ ვცდილობ, შევეჭიდო ჩემთვის უცხოს და ახალს, მაქსიმალურად კარგი შედეგი დავდო და გავუზიარო ადამიანებს, როგორც შედეგი, ასევე დეტალური რეცეპტები.

მეგობრების რჩევით, შევქმენი ფეისბუქ გვერდიც, სადაც ვბედავ და ვათავსებ ჩემს ნახელავებს. რაც მახარებს და მოტივაციას მაძლებს, ჩემი გამომწერების მიერ, მათი მოწონება და დადებითი კომენტარებია.
ეს ის ერთერთი საქმეა, რისი კეთებაც, ნამდვილად მსიამოვნებს და განვითარების სურვილი მაქვს. ამ მიმართულებით არსებობს სამომავლო გეგმაც…

–  როგორია ემიგრანტის ერთი ჩვეულებრივი დღე შვედეთში? რა პლუსები და მინუსები აქვს ამ ქვეყანაში ცხოვრებას?

– ყოველდღიურობა დატვირთული და რუტინულია, ემიგრანტის განსაკუთრებით.
მეტი ენერგიის ხარჯვით, ნაკლები თავისუფალი დროითა და ადამიანური ურთიერთობებით.
მინუსი ჩემთვის მკაცრი კლიმატია. გრძელი, ცივი, ბნელი ზამთრით. თუმცა პლუსები აბალანსებს. პირველ რიგში თავისუფლებისა და დაცულობის განცდა, სოციალური და ეკონომიკური გარანტიები. უფასო სამედიცინო ჯანდაცვა. მოწესრიგებული ინფრასტრუქტურა, მომღიმარი, დახმარებაზე ორიენტირებული საზოგადოება და სხვა მრავალი…

– ყველაზე მეტად რა გენატრებათ სამშობლოდან და უკავშირდება თუ არა ეს ქართულ სამზარეულოს? 

– მას შემდეგ, რაც თავად ვახერხებ თითქმის ყველაფრის მომზადებას, შეიძლება ითქვას, რომ ქართული სამზარეულოდან განსაკუთრებულად არაფერი მენატრება. საბედნიეროდ, პერიოდულად ვახერხებ სამშობლოში ჩამოსვლას. დედაც ზაფხულობით მსტუმრობს ხოლმე, რა თქმა უნდა, ხელსავსე და დატვირთული.
ძირითადად, რაც მენატრება, ესაა ოჯახი – მშობლები, დები, დისშვილები. ჩემი სახლი, ეზო და მამას მოყვანილი ხილის დაგემოვნება. განსაკუთრებით ალუჩის და ატმის

– ურჩიეთ ახლადჩამოსულ ემიგრანტებს – რა გააკეთონ შვედეთში ადაპტაციის გასაიოლებლად?

– პირველ რიგში, მეტი წინსვლისა და წარმატებისთვის, ისწავლონ შვედური ენა. მოერგონ აქაურ წეს-ჩვეულებებს. გახდნენ მეტად კანონმორჩილნი, სხვაგვარად გაუჭირდებათ. პატივი სცენ ამ ერის ტრადიციებს და კულტურას. მიზნის მისაღწევად, არ ითაკილონ შრომა და იყვნენ მომთმენები. ამ შემთხვევაში, მათ ყოველ წამოწყებას და მისწრაფებას, რთულად, მაგრამ კარს მაინც გაუხსნის ეს ქვეყანა.

– გიორგი, გიტოვებთ თავისუფალ სივრცეს, სადაც შეგიძლიათ, უბრალოდ, სათქმელი თქვათ…

– მიმაჩნია, რომ ადამიანი, სანამ ცოცხალი და ჯანმრთელია, მუდმივი ძიების პროცესში უნდა იყოს. არასდროსაა გვიან, ახლიდან აღმოაჩინო შენი თავი, უნარები და შესალებლობები.
მიჰყევით თქვენს მიზნებსა და ოცნებებს, აკეთეთ ის, რისი კეთებაც განიჭებთ სიამოვნებას და გიქმნით კომფორტს.
წარმატებებს გისურვებთ!
მადლობა!

#drpkhakadze #gochadze #sheniemigranti