დილით ადრე უნდა ავდგე, რომ მოვასწრო λαγάνα – ს ყიდვა.
მერე იტაცებენ… (მესმოდა-ხოლმე წლების განმავლობაში ბერძენი ხალხისგან და ახლაც მესმის). არადა, ეს სიმართლეა…
რა არის λαγάνα – ლაგ(ღ)ანა? –
ლაღანა ბერძნული ტრადიციული პურია საფუარის გარეშე, რომელიც ცხვება წელიწადში ერთხელ. დიდი მარხვის პირველ დღეს, ანუ წმინდა ორშაბათს.
თვითონ სიტყვა λαγάνα მომდინარეობს ძველი ბერძნულიდან: λαγάνον, რაც ბრტყელ ცომს ნიშნავს; მზადდება მხოლოდ წყლისგან და ფქვილისგან.
უსაფუვრო პურის გამოყენება ისრაელის მოსახლეობიდან მოდის.
,,მოსეს კანონების” მიხედვით – ისინი პასექის დღესასწაულებზე მიირთმევდნენ მას. ეს ხდებოდა მანამ, სანამ უფალი არ აზიარებდა საფუვრიან პურს – ეს დღე კი, აღდგომა იყო.
ლაღანას ისტორია უძველესი დროიდან კვების ტრადიციაზე გადიოდა (გადის).
ჰერაციუსი ლაღანას მოიიხსენიებდა, როგორც ,,ღარიბთა ნუგბარს. ”
გარდა ლაღანას კლასიკური ფორმისა, არსებობდა ასევე Η κυρα Σαρακοστή – ლაღანა ქალის გამოსახულებით, რომელიც დღეს არ ცხვება.
ქალს შუბლზე ჯვარი აქვს გამოსახული, ხელები გადაჯვარედინებული(ლოცულობს).
საინტერესო ისაა, რომ აქვს 7 ფეხი, რაც ნიშნავს მარხვის 7 კვირას.
× × ×
და ყველაზე მნიშვნელოვანი:
ლაღანის, უსაფუვრო პურის ზედმიწევნით გამომხატველი სიტყვა გაგვაჩნია ქართველებს – ხმიადი.
ბედნიერი მარხვა, ძვირფასებო!
წყარო: ქართულ-ბერძნული, კულტურულ-საგანმანათლებლო ცენტრი “პეგასი-მერანი”.
#პეგასიმერანი
#drpkhakadze
#gochadze
#sheniemigranti
