ბულგარეთი ამჟამად ხელფასების შემცირების პრობლემას ებრძვის, რადგან შრომისუნარიანი ასაკის ადამიანების მზარდი რაოდენობა ტოვებს ქვეყანას და ხშირად მიედინება დასავლეთ ევროპის ქვეყნებში. განათლების დაბალი დონე და დამსაქმებლის მიერ დაფინანსებული ტრენინგებისა და კარიერული კონსულტაციების შეზღუდული ხელმისაწვდომობა არის მთავარი მიზეზი იმისა, რომ ბულგარეთი ყველაზე დაბალი ხელფასის მქონე ქვეყნების რეიტინგში ლიდერობს. მაგრამ ხელისუფლება მომავალი წლიდან გეგმავს მინიმალური ხელფასის გაზრდას არსებული 780 ლევიდან (398 ევრო) 933 ლევამდე (477 ევრო).
რუმინეთისთვის უარყოფითი ფაქტორია არასაკმარისად ეფექტური პროფკავშირები. რუმინეთის ეკონომიკა ასევე ჯერ კიდევ საწყის ეტაპზეა, მისი შესაძლებლობები ჯერ კიდევ შეზღუდულია.
1990-იანი წლების დასაწყისში ხორვატიის დამოუკიდებლობისთვის ომმა მძიმე დარტყმა მიაყენა ქვეყნის ეკონომიკას და მან ხელიდან გაუშვა შესაძლებლობა განევითარებინა თავისი ეკონომიკური და ფინანსური სექტორები, როგორც ეს ევროკავშირის დანარჩენმა ნაწილმა გააკეთა. ომის შემდეგ მთავრობამ ასევე დიდი ხარჯები გაიღო კომპენსაციისა და რეკონსტრუქციისთვის. ეს იმას ნიშნავს, რომ ხორვატიის ეკონომიკა დღესაც არ არის ისეთი განვითარებული, როგორსაც შეიძლება ველოდოთ. ქვეყნის სასტუმროებისა და ტურიზმის ინდუსტრია დიდად არის დამოკიდებული დროებით და სეზონურ მუშაკებზე. ამან განაპირობა ის, რომ ხელფასები ქრონიკულად დაბალი რჩება, რადგან პრაქტიკულად არ არსებობს ზეწოლა ხელფასის გაზრდაზე. თუმცა, ევროკავშირში გაწევრიანების შემდეგ სიტუაცია უკეთესობისკენ იცვლება და ხორვატიას, სხვა უპირატესობებთან ერთად, ახლა უფრო ტევადი შრომის ბაზარი აქვს. გარდა ამისა, ამ ქვეყანას აქვს ცხოვრების საკმაოდ დაბალი ღირებულება, რაც ასევე ხელს უწყობს მსყიდველობითი უნარის ზრდას.
ანალიტიკოსები უნგრეთში ცხოვრების დაბალ ღირებულებას უწოდებენ ხელფასების სუსტი ზრდის თითქმის მთავარ ფაქტორს. მიუხედავად იმისა, რომ ახლა, როდესაც ქვეყანა განიცდის უფრო მაღალ ინფლაციას, სიტუაცია შეიძლება თანდათანობით შეიცვალოს.
რაც შეეხება პოლონეთს, მთავრობამ ხელი შეუწყო ხელფასების ზრდის შეკავებას და ამას მიზანმიმართულად აკეთებს რამდენიმე წელია. ამრიგად, პოლონეთმა შეინარჩუნა ქვეყნის იარლიყი „იაფი შრომით“. მიუხედავად იმისა, რომ ეს იზიდავს უცხოურ კომპანიებს, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ გააუმჯობესოს ცხოვრება საშუალო პოლონელი მუშაკისთვის, რადგან მისი ხელფასი გაცილებით დაბალია, ვიდრე მისი დასავლეთ ევროპელი კოლეგები.
თუმცა, საშუალო შემოსავალი საერთო სურათის მხოლოდ ნაწილია, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე ეხება მთელ ქვეყანას ან რეგიონს. იდეალურ შემთხვევაში, სტატისტიკური კვლევის დროს, რაოდენობრივი მახასიათებლები ყოველთვის ხარისხობრივთან ერთად უნდა იყოს გათვალისწინებული. ეს არის ერთადერთი გზა, რომ მიიღოთ ყველაზე სრულყოფილი სურათი.
ამგვარად, ზოგიერთ ქვეყანაში, მაგალითად, პოლონეთში, რესპონდენტები გამოხატავენ კმაყოფილებას ცხოვრებით, მიუხედავად ქვეყანაში დაბალი ხელფასისა.
#drpkhakadze #gochadze #sheniemigranti
მასალის გამოყენების პირობები
