ია ფარულავა თავისი ეკლესიური ბავშვობის შესახებ, ხშირად არ საუბრობს. დედასთან ერთად სიონის საკათედრო ტაძრის მრევლი ყოფილა. ამ თემაზე მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რადიო “ჯორჯიან თაიმსში”, მამა პეტრე კოლხის გადაცემა “ფიქრებში” ისაუბრა.
ია ფარულავა: – 90-იანი წლებია, უწმინდესი ძალიან ახალგაზრდაა. მე და დედიკო დავდივართ სიონის საკათედრო ტაძარში. შეიძლება ითქვას, მე წავიყვანე დედა ტაძარში. ძალიან მომწონდა სიონის მგალობელთა გუნდი და ვცდილობდი, მათთან ახლოს დავმდგარიყავი და განაბული მესმინა.
ვუყურებდით უწმინდესს, ტაძრის შუაგულში მდებარე სკამთან მდგომს. არ გვინდოდა მისკენ ზურგით ვმდგარიყავით. შაბათს ლოცვაზე, კვირას წირვაზე დავდიოდით, ორშაბათს ერის დალოცვა დაამატა და სამშაბათობით ქადაგება… დავდიოდი და უბედნიერესი ვიყავი. მრევლი ცოტა იყო, შეზღუდვა – ნაკლები, ანუ თავსაფრის კეთების აუცილებლობა არ იყო. მხოლოდ მოხუც ქალბატონებს ეხურათ თავზე. ერთ დღეს, ორშაბათს, ერის დალოცვის შემდეგ, მე ვიდექი ლოცვა-კურთხევისთვის. პატრიარქმა დამლოცა, მომეფერა. ხედავდა, რომ პატარა გოგონა დავდიოდი ტაძარში. უცებ მოვიდა ქალბატონი და მეკითხება, რა გქვიაო? შემეშინდა, რადგან “კაგებე” გადაცმული დადიოდა და ბავშვებს და მათ მშობლებს, ეკლესიაში სიარულს უშლიდნენ. დავიბენი და ნუ გეშინია, მე რეჟისორი ვარო, დამაწყნარა. ყველა ვოცნებობდით კინოში თამაშზე და გავგიჟდი სიხარულისგან. ეს ქალი იყო ნანა ხატისკაცი. ჩემი პირველი ფილმი იყო ნანა ხატისკაცის და თენგიზ მაღალაშვილის “ძნელი დასაწყისი”, რომელიც კოჯრის სკოლა-ინტერნატში გადავიღეთ. მაშინ 12 წლის ვიქნებოდი. გავიდა წლები და ნანა ხატისკაცმა ისევ დამამტკიცა ფილმში. ქარვასლა მაშინ შენდებოდა. და იქ იყო “არსენას ლექსის” გადაღება. გადაღებები გვიან მიმდინარეობდა. უწმინდესი ძველი საპატრიარქოდან იყო გამობრძანებული და ეზოში იჯდა მონაზვნებთან ერთად. მისი დიდი ძაღლიც იქ იყო. დედაჩემიც მათთან ერთად იჯდა და საუბრობდნენ. შევედი ეზოში და მახსოვს, ეს დიდი ძაღლი მეცა! უწმინდესი აფრინდა და ნუ გეშინია, ნუ გეშინია, არაფერს გიზამსო, მომეგება.
მერე მე გავთხოვდი, ეჭვიანი ქმარი და მასთან დაკავშირებულ ამბებში ვიყავი… პრემიერაზე მოვიდა უწმინდესი და მისაყვედურა, რატომ დაივიწყე ეკლესიაო. ტაძარში არც ახლა დავდივარ. აღასარება-ზიარება ჩემთვის საკრალურია. ჩემთვის ყოველ კვირას ზიარება წარმოუდგენელია. იქ უნდა დავიცალო… მოკლედ, ჩემი ხედვები მაქვს. იცით, ღმერთის ძალა პირველად მუცლადყოფნისას ვიგრძენი. დედ-მამას ორი შვილი ჰყავდა და არ უნდოდათ მესამე. ამიტომ ჩემზე რომ იყო ორსულად, აბორტის გაკეთებას აპირებდა. დაესიზმრა პატარა გოგო, რომელმაც უთხრა, გამაჩინე, მე შენ ხელს არ შეგიშლიო… აბორტის გასაკეთებლად მისული დედა კლინიკიდან გამოიპარა…
მამა მხატვარი და მოქანდაკე იყო. ხატების და ხანჯლების საოცარი კოლექცია ჰქონდა. ივერის ღვთისმშობლის დიდ ხატს, რესტავრატორთან ერთად, აკეთებდა. მამა დილის ათზე გადიდოდა და საღამოს ექვს საათამდე სახელოსნოში იყო. 26 ივნისია, მე ცხრა წლის ვარ და სკოლის ეზოში თუთის საჭმელად ვიყავი. მოვდივარ დათხუპნული სახლში, ბებოს 20 კაპიკი რომ გამოვართვა და ნაყინი ვიყიდო. კარი უცხო მამაკაცმა გამიღო და სახლში შემათრია, თან მანიშნებდა, ჩუმადო. ქურდები იყვნენ. ბებია საწოლზე იწვა და თავზე ადგნენ, რომ არ განძრეულიყო. სახეებზე გადაკრული ჰქონდათ “ჩულქები”. ბებია არ მომიკლათ-მეთქი, ვეხვეწებოდი. ანგრევდნენ მუხის კარს. დედას იქ ძვირფასი ხატები ჩაკეტილი ჰქონდა. კინოკადრივით რომ წარმოვიდგინოთ, ჩემი რეალობა შეტორტმანდა. ახლა მამაჩემი მოდის და ყველას დაგიჭერთ-მეთქი, ვუთხარი ქურდებს. ისე ვთქვი, გაუცნობიერებლად. არადა, შუადღის 12 საათი იყო, მამა საღამოს ექვს საათამდე არ უნდა მოსულიყო, მაგრამ ის მოვიდა! მამა ღვთისმშობლის ხატის გამო დაბრუნდა. რესტავრატორთან ერთად. გამოვიძახე. მე კიდევ მაქვს სამი-ოთხი სხვა შემთხვევა, როდესაც მე შემოქმედის, ღმერთის ხელი ვიგრძენი. გულით თუ გინდა, ის გეხმარება.
#drpkhakadze #sheniambebi #sheniganatleba #shenihoroskopi
მასალის გამოყენების პირობები
