ოდესმე დაფიქრებულხართ, რატომ არის პიზის საყრდენი კოშკი დახრილი?
თუ პასუხი არაა, დღეს თქვენ გაიგებთ, რატომ შეინარჩუნა კოშკმა თავისი უნიკალური დახრილობა, რაც მას მსოფლიო არქიტექტურის ერთ-ერთ ცნობად ნაგებობად აქცევს.
ისტორია: როგორ დაიწყო ყველაფერი
პიზის სამრეკლო კოშკი, რომელიც პიზის ტაძრის ნაწილია, “სასწაულების ველზე” აშენდა. მშენებლობა 1173 წელს დაიწყო და საძირკვლის სიღრმე მხოლოდ 3 მეტრი იყო. თავიდან ეს ჩვეულებრივი სამრეკლო უნდა ყოფილიყო, მაგრამ როცა კოშკი მესამე სართულამდე მიაღწია, ინჟინრებმა შეამჩნიეს, რომ ის ნიადაგში თხრობას იწყებდა.
პრობლემა: არასტაბილური ნიადაგი
კოშკი 14,500 ტონა წონას შეადგენს და აშენებულია ქვიშისა და თიხის ნიადაგზე, რომელიც საკმაოდ რბილი და არასტაბილურია. ის ფაქტი, რომ საძირკველი ასეთი ზედაპირული იყო, ნიადაგმა კიდევ უფრო საშიში გახადა.
ინჟინრების პირველი გადაწყვეტილება
იმ დროის მშენებლებმა გადაწყვიტეს, კედლები იმგვარად აეგოთ, რომ დახრილობა კომპენსირებულიყო. თუმცა, ამან წონის დისბალანსი გამოიწვია, რაც კიდევ უფრო გააუარესა მდგომარეობა.
თანამედროვე ტექნოლოგიების ჩარევა
1990 წელს კოშკი სარემონტო სამუშაოებისთვის დაიხურა. ინჟინრებმა დაწვრილებით შეისწავლეს ნიადაგის სტრუქტურა და 361 ორმოს მეშვეობით ნიადაგის გაძლიერება დაიწყეს. მათ გამოიყენეს 90 ტონა ბეტონი, რათა მიწის სიმტკიცე გაეზარდათ.
სტაბილიზაცია
კოშკის ნაკლებად ჩაძირული მხარის ნიადაგი ამოიღეს, რამაც დახრილობა ნაწილობრივ შეამცირა. ამის შემდეგ, ფოლადის ფიქსაციები და საძირკვლის გამაძლიერებელი სტრუქტურები დაამატეს, რაც კოშკს კიდევ უფრო მეტი სტაბილურობა მისცა.
რატომ არა ვერტიკალურად?
ინჟინრებს შეეძლოთ კოშკი სრულად გაევერტიკალურებინათ, მაგრამ მისი დახრილობა პიზის კოშკის მთავარი იდენტობაა. ტურისტული ღირებულების შესანარჩუნებლად გადაწყდა, რომ დახრილობა შეენარჩუნებინათ, თუმცა უსაფრთხოდ.
დღევანდელი მდგომარეობა
კოშკი ახლა 4 გრადუსით არის დახრილი, რაც თანამედროვე ინჟინერიისა და გეოტექნიკის დიდ მიღწევას წარმოადგენს. სპეციალისტები ადასტურებენ, რომ სტრუქტურა მინიმუმ კიდევ 300 წელი გაძლებს.
ეს ყველაფერი პიზის კოშკს უნიკალურ და საოცრად მიმზიდველ ღირსშესანიშნაობად აქცევს, რომელიც ინსპირაციის წყაროა არქიტექტურასა და ინჟინერიაში.
მასალის გამოყენების პირობები
